අම්මේ සිහිවුනා නුඹ මට දුන් දිරියෙ පෙම
පුතුගේ සිතට දැනුනද දුක් විරිය සැම
නුඹ දුන් කිරෙන් ඇත එළියම නුඹේ නම
සෙනෙහස ලබන කල නුඹගේ තුරුලෙ හිඳ
නැග එයි මතකයට නුඹෙ සෙනෙහසෙහි සඳ
පැතුමක් පතන්නම් තනිවු මුර කුටියේ සිඳ
අම්මා වෙන්න මතු සසරෙත් මගේ ලඳ
හිරිකඩ වැහි සුලං කුටියට නොම ඒවා
පුතුගේ මතකයට නුඹ සිතුවිල්ලක් වේවා
කඳුලක් පොදි බැන්ඳ මතකය නොම ඒවා
දුන් දිරි හඳට නුඹ මතු දින බුදු වේවා
No comments:
Post a Comment